Διαζύγιο: αιτίες, διαχείριση, η ζωή μετά

Στην εποχή μας όλο και περισσότερα ζευγάρια βιώνουν κρίση στο γάμο τους και συγκεκριμένα στη χώρα μας, ένας στους τρεις γάμους καταλήγει σε διαζύγιο σύμφωνα με τα στοιχεία.
Το διαζύγιο είναι η λύση της σύμβασης ενός γάμου και της συμβίωσης του ζευγαριού. Οι πιο συνηθισμένες αιτίες διαζυγίου είναι οι ακόλουθες:

  • Συνεχείς διενέξεις
  • Πλήρης ασυνεννοησία
  • Κορεσμός και ρουτίνα
  • Εχθρότητα και ακύρωση
  • Σεξουαλική απομάκρυνση
  • Απιστία
  • Το "σύνδρομο της άδειας φωλιάς" (όταν τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι)
  • Υπαρξιακά προβλήματα (απολογισμός ζωής)
  • Παρεμβάσεις τρίτων

Η απόφαση του διαζυγίου είναι πολύ σημαντική για ένα ζευγάρι. Όταν ένας γάμος οδεύει προς το τέλος του, συναισθήματα όπως θυμός, απογοήτευση και αλληλοχρέωση μπορεί να κατακλύσουν τους συζύγους. Θέματα που αφορούν στα παιδιά ή τα περιουσιακά στοιχεία μπορεί να γίνουν αντικείμενο διαφωνίας και έντονης διαμάχης.

Το διαζύγιο μπορεί να είναι συναινετικό, δηλαδή να υπάρχει συμφωνία των δύο μερών στην επίλυση των μεταξύ τους ζητημάτων, ή με αντιδικία, δηλαδή να γίνει λύση του γάμου λόγω ισχυρών κλονιστικών γεγονότων που συνέβησαν στη διάρκεια του  εγγάμου βίου, καθιστώντας αδύνατη την περαιτέρω συνύπαρξη των συζύγων, καθώς και λόγω διετούς διάστασης. Σε κάθε περίπτωση, ένα διαζύγιο συνεπάγεται επίπονες διαδικασίες και αποφάσεις, οι οποίες αφορούν κυρίως στα ανήλικα παιδιά, την κοινή περιουσία, τη μετεγκατάσταση του ενός συζύγου, κ.α.

Διαζύγιο αιτίες, διαχείριση και η ζωή μετά

Οι γυναίκες είναι εκείνες που ζητούν διαζύγιο

Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι γυναίκες, ειδικά αν είναι εργαζόμενες και οικονομικά ανεξάρτητες, αποφασίζουν πρώτες να φύγουν από έναν κακό γάμο. Πάντως, την πρωτοβουλία για το χωρισμό παίρνουν οι γυναίκες, όσον αφορά στο γάμο και όχι στις σχέσεις. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερες προσδοκίες στο πλαίσιο ενός γάμου.

Οι άνδρες από την άλλη, μπαίνουν φοβισμένοι στο γάμο και τελικά διαπιστώνουν ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα. Επίσης, οι άνδρες φοβούνται ότι θα χάσουν την επαφή με τα παιδιά τους και έτσι αποφασίζουν πιο συχνά να παραμείνουν σε ένα γάμο που δεν τους ικανοποιεί.

Μία ακόμη συνηθισμένη αιτία για το γεγονός ότι οι γυναίκες υποβάλλουν αίτηση διαζυγίου σε ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό των ανδρών, είναι η έλλειψη καλής επικοινωνίας ανάμεσα στο ζευγάρι, με αποτέλεσμα τη συναισθηματική απόσταση. Ως καλή επικοινωνία, εννοούμε την ειλικρινή συζήτηση, τη συναισθηματική έκφραση, την αμοιβαία κατανόηση, την ακρόαση και τελικά τη διευθέτηση κάθε διαφωνίας.

Η ζωή μετά το διαζύγιο

Ακόμη και όταν βγει το διαζύγιο, εξακολουθούν να υφίστανται εκκρεμότητες με τον πρώην σύζυγο, ειδικά αν υπάρχουν παιδιά. Πέρα από τα πρακτικά θέματα που πρέπει να διαχειριστούν, οι γυναίκες καλούνται να ξεπεράσουν τη συναισθηματική αναταραχή που φέρνει ένας αποτυχημένος γάμος, να ορίσουν τη νέα τους ζωή, ενδεχομένως να βρουν δουλειά και βέβαια, να ανακαλύψουν ξανά τον εαυτό τους.

Το διαζύγιο χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ως ένα μικρό πένθος και ανήκει στις στρεσογόνες καταστάσεις, στη δεύτερη θέση μάλιστα μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου.
Αρκετοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες έχουν την τάση να είναι περισσότερο ψυχοκοινωνικά ευάλωτες μετά τη διάλυση ενός γάμου, καθώς αναλαμβάνουν σημαντικό αριθμό ποικίλων ευθυνών, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά.

Ωστόσο, οι γυναίκες με υψηλότερο μορφωτικό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο φαίνεται ότι μπορούν να προσαρμοστούν ευκολότερα σε ένα διαζύγιο, καθώς λύνουν πιο εύκολα τα προβλήματά τους και αισθάνονται ότι έχουν σε μεγαλύτερο βαθμό τον έλεγχο της ζωής τους. Από την άλλη, για τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν επαγγελματικά ή οικονομικά προβλήματα, ένα διαζύγιο μοιάζει με προσωπική αποτυχία και οδηγεί σε συμπτώματα κατάθλιψης.

Οι ανασφαλείς γυναίκες δυσκολεύονται περισσότερο να διαχειριστούν το συναισθηματικό δεσμό με τον πρώην σύζυγό τους. Συνήθως συνεχίζουν να εξαρτώνται από αυτόν (επιδιώκοντας ή τη διαρκή επικοινωνία ή την αντιπαράθεση), τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Εκείνες που νιώθουν αυτοπεποίθηση, διαθέτουν πιο αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης των προβλημάτων, οπότε βιώνουν λιγότερα σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα μετά το διαζύγιο.

Η ύπαρξη ενός υποστηρικτικού κοινωνικού δικτύου σχέσεων και φίλων είναι ιδιαίτερα σημαντικό το διάστημα που μια γυναίκα προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα μετά το διαζύγιο. Ωστόσο, οι περισσότερες γυναίκες, ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό μετά το διαζύγιο, έχουν περιορισμένη κοινωνική ζωή, λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων, της φροντίδας των παιδιών και του σπιτιού, της διακοπής σχέσεων με την οικογένεια και τους φίλους του πρώην συζύγου, κλπ.

Η αναζήτηση ενός νέου ερωτικού συντρόφου μπορεί να αποτελέσει μία συναρπαστική και ταυτόχρονα μία στρεσογόνα εμπειρία, καθώς ενδέχεται να δημιουργήσει εντονότερα συναισθήματα μοναξιάς και χαμηλής αυτοεκτίμησης, ιδίως αν πρόκειται για μία σχέση που βασίζεται στο σεξ.