Το παιδί σας μεγαλώνει σιγά σιγά και έφτασε η στιγμή που φέτος θα πάει στην Α’ Δημοτικού. Η μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό είναι μία περίοδος συχνά δύσκολη για τα πρωτάκια, καθώς συνεπάγεται συνήθως πολλές αλλαγές: αλλαγή δασκάλας, σχολικού περιβάλλοντος, κοινωνικού κύκλου, ίσως και σπιτιού, καθώς επίσης, συνοδεύεται από περισσότερες υποχρεώσεις, μεγαλύτερη υπευθυνότητα, πιο αυστηρό ωράριο, κ.α.
Η πρώτη τάξη του Δημοτικού αποτελεί κομβικό σημείο για τα παιδιά, καθώς βρίσκονται αντιμέτωπα με μια νέα πραγματικότητα, με περισσότερο δομημένες συνθήκες, με το άγχος του αποχωρισμού από τους γονείς τους.
Οι γονείς θα πρέπει να είναι συναισθηματικά σταθεροί και αποφασιστικοί, να μην βομβαρδίζουν το παιδί με ερωτήσεις για το πώς πέρασε στο σχολείο, να προβάλουν τη θετική σημασία του σχολείου. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να διατηρήσουν τις καθημερινές τους ρουτίνες (ύπνος, διάβασμα, παιχνίδι, φαγητό) και να επιτρέπουν στα παιδιά να έχουν χρόνο για παιχνίδι. Στην Α’ Δημοτικού το διάβασμα θα πρέπει να διαρκεί μία ώρα το πολύ, επομένως απομένει αρκετός χρόνος για παιχνίδι!
Πώς αυτές οι αλλαγές πορούν να εμπεδωθούν πιο αρμονικά, ώστε και η προσαρμογή του παιδιού να γίνει πιο ομαλά;
Τι να κάνετε πριν ξεκινήσει το σχολείο
- Δώστε στο παιδί την ευκαιρία να εκφράσει τα συναισθήματά του για αυτή την αλλαγή. Μπορεί, π.χ., να εκφράσει λύπη για τον αποχωρισμό από τη δασκάλα του, τους φίλους του ή την αγωνία του για το καινούργιο σχολείο. Ακούστε το με προσοχή και δώστε του να καταλάβει ότι συμμερίζεστε τα συναισθήματά του. Αντί να του πείτε "ξέρω είσαι λυπημένος, αλλά και εκεί η δασκάλα σου θα είναι καλή…", μπορείτε να πείτε "φαίνεται να λυπάσαι πολύ που θα αποχωριστείς τη δασκάλα σου…".
- Αν το παιδί πρόκειται να αλλάξει σχολείο, επισκεφθείτε μαζί το καινούργιο σχολείο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ώστε να γνωρίσει το νέο χώρο και ίσως κάποιους από τους νέους συμμαθητές του.
- Διαλέξετε μαζί τα πράγματα που θα χρειαστεί για το νέο του ξεκίνημα και φτιάξτε μαζί το χώρο που θα διαβάζει μέσα στο σπίτι.
Τι να κάνετε μετά την έναρξη του σχολείου
- Κάθε νέο ξεκίνημα προκαλεί αυξημένο στρες στο παιδί, με αποτέλεσμα συχνά να παρουσιάζει αυξημένη προσκόλληση στο πρόσωπο φροντίδας. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί, όταν γυρνάει σπίτι, να σας αναζητά περισσότερο απ’ ότι συνήθως και να έχει μεγαλύτερη δυσκολία να σας αποχωριστεί, κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Καλό είναι να του αφιερώσετε περισσότερο αποκλειστικό χρόνο, ένας προς έναν, χωρίς αποσπάσεις (διακοπές για τηλέφωνο, τηλεόραση ή κάθε είδους δουλειά), αφήνοντας το παιδί να σας καθοδηγεί στο τι θέλει να κάνει.
- Είναι πιθανό τον πρώτο καιρό το παιδί να είναι ανήσυχο, να έχει εκνευρισμό, θυμό, να ξυπνάει συχνά τη νύχτα, ακόμα και αν στο σχολείο είναι πολύ συνεργάσιμο. Στηρίξτε το με την ενεργή παρουσία σας, προσπαθώντας να μην θυμώνετε, να μην το αγνοείτε ή να μην του αποσπάτε την προσοχή για να σταματήσει το κλάμα του. Καθίστε δίπλα του και ακούστε το, δίνοντάς του το μήνυμα "είμαι εδώ, σε ακούω, σε καταλαβαίνω… πρέπει να είναι πολύ δύσκολο αυτό που σου συμβαίνει… θα ήθελες μία αγκαλιά;".
- Το παιδί ενδέχεται να εκφράσει δυσαρέσκεια για το νέο του σχολείο, να δηλώνει συχνά ότι δεν θέλει να ξαναπάει ή απλά να αρνείται να πάει. Προσπαθήστε να ανταποκριθείτε σε αυτό που ακούτε, χωρίς να μειώνετε το συναίσθημά του. Απαντήστε του ονομάζοντας αυτό που αισθάνεται, π.χ.: "Φαίνεσαι δυσαρεστημένος που πας σε καινούργιο σχολείο…". Αφήστε το παιδί να αντιδράσει και να σας πει τι νιώθει. Ακούστε το χωρίς να απορρίπτετε ή να προσπαθείτε να αλλάξετε αυτό που νιώθει. Αν η δυσαρέσκεια επιμένει, διερευνήστε λίγο παραπάνω γιατί συμβαίνει αυτό και συζητήστε το με τους ανθρώπους από το σχολείο (τη δασκάλα, τη διεύθυνση ή τον/την ψυχολόγο του σχολείου).
- Κρατήστε επαφή με τους παλιούς φίλους του παιδιού ή και με τη δασκάλα του, αν είχε καλή σχέση. Το ότι αλλάζει σχολείο δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποχωριστεί τις παρέες που έχει ήδη δημιουργήσει.
- Επεκτείνετε τον κοινωνικό του κύκλο κάνοντας σιγά σιγά επαφές με παιδιά από το καινούργιο σχολείο.
- Προσπαθήστε να μετατρέψετε το διάβασμα του παιδιού σας σε παιχνίδι και όχι σε αγγαρεία. Δεν χρειάζεται να κάνει το παιδί τα πάντα τέλεια. Στόχος είναι να διατηρηθεί το ενδιαφέρον και η αγάπη του παιδιού για μάθηση και όχι να είναι ο καλύτερος της τάξης του.
- Παίξτε μαζί του και εξασφαλίστε του χρόνο για ελεύθερο παιχνίδι. Το παιδί μπορεί να μεγαλώνει, αλλά η ανάγκη του για ελεύθερο παιχνίδι αυξάνεται λόγω έλλειψης χρόνου και αύξησης ευθυνών.
Πηγή: followyourtree.gr / thinkbox.gr
