Είναι σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας πώς να αντιδράσουν και τι να κάνουν σε περίπτωση που χαθούν. Γιατί η πιθανότητα να χαθεί ένα παιδί σε δημόσιο χώρο υπάρχει πάντα και μπορεί να συμβεί ακόμη και στους πιο προσεκτικούς γονείς.
Αν, λοιπόν, συμβεί κάτι τέτοιο, είναι χρήσιμο το παιδί να ξέρει τι πρέπει να κάνει. Για να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες απώλειας ενός παιδιού, είναι σημαντικό να του μάθουμε τους βασικούς κανόνες ασφαλείας. Σε κάθε περίπτωση, το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει:
- Το ονοματεπώνυμο και των δύο γονέων. Τα παιδιά κάτω των 3 ετών αποκαλούν τους γονείς τους μαμά και μπαμπά ακόμα κι όταν ερωτηθούν «Πώς λένε τους γονείς σου;». Φροντίστε να ξέρουν το όνομα τους και το όνομα σας.
- Τον αριθμό του κινητού τηλεφώνου σας. Τα μωρά έως 3 ετών και τα νήπια μπορούν να αποστηθίσουν τις μελωδίες και τα τραγουδάκια. Μπορείτε να του μάθετε λέει το τηλέφωνό σας σαν τραγουδάκι.
- Ότι δεν πρέπει να απομακρύνεται από το γονέα ή όποιον το συνοδεύει. Είναι σημαντικό να κάνετε το παιδί να καταλάβει ότι δεν είναι παιχνίδι, αλλά υπευθυνότητα. Μάθετέ του να έχει κι εκείνο στο οπτικό του πεδίο τον άνθρωπο που το προσέχει. Αν μπορείτε να το δείτε, επιβεβαιώστε ότι κι εκείνο σας βλέπει. Όταν κοιτάτε το παιδί από μακριά, σηκώστε το χέρι και μάθετε στο παιδί να κάνει το ίδιο. Θα παρέμβετε αμέσως αν δείτε ότι δεν επιστρέφει κοντά σας. Είναι σημαντικό να διδάξετε στο παιδί τα όρια ασφαλείας.
- Ότι αν χαθεί θα πρέπει να σταματήσει εκεί που βρίσκεται και να φωνάξει. Πρώτα μαμά ή μπαμπά (θεία, γιαγιά κ.λ.π.) και μετά το όνομα του ενήλικα που το συνοδεύει (π.χ. μαμά Άννα, μπαμπά Γιώργο). Είναι σημαντικό τα παιδιά να σταματήσουν στο σημείο που βρίσκονται γιατί αν μετακινηθούν θα δυσκολέψουν την εύρεση τους.
- Ότι δεν πρέπει να κρυφτεί. Έτσι δεν θα χαθεί πολύτιμος χρόνος για τους γονείς που ψάχνουν για αυτό.
- Ότι αν δε βρει τη μαμά ή τον μπαμπά, τότε κοιτάζει από το σημείο το οποίο βρίσκεται να βρει μια άλλη μαμά με παιδιά. Αν χαθεί σε πολυκατάστημα τότε απευθύνεται στους ταμίες, λέγοντας το ονοματεπώνυμο της μαμάς ή του ενήλικα που το συνοδεύει.
- Ότι πρέπει να φωνάξει δυνατά ή να κάνει φασαρία ώστε να μαζευτεί κόσμος για να το βοηθήσει.
- Ότι αν κάποιο άτομο προσπαθήσει να το πάρει μαζί του, πρέπει να φύγει γρήγορα και να φωνάξει: «Αυτό το άτομο δεν είναι η μητέρα/ ο πατέρας μου».
- Ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει κανέναν, ιδίως άτομα που δεν ξέρει, ακόμα και αν του πουν ότι ξέρουν τη μαμά και τον μπαμπά.
- Ότι πάντα πρέπει να λέει στους γονείς και στους φίλους του πού βρίσκεται.
- Ότι δεν πρέπει να αλλάζει τη διαδρομή προς και από το σχολείο και να μη φεύγει νωρίτερα από το σχολείο αν δεν σας έχει ενημερώσει.
Τα παιδιά μαθαίνουν ήδη από την ηλικία των 2-2,5 ετών να χρησιμοποιούν τη συσκευή τηλεφώνου. Αποθηκεύστε στους αριθμούς τα τηλέφωνα άμεσης βοήθειας και προσθέστε το κινητό σας (π.χ. το 1 είναι το τηλέφωνο σας, το 2 της αστυνομίας, το 3 του ΕΚΑΒ κ.α.). Μπορείτε, επίσης, να προσθέσετε όποια τηλέφωνα κρίνετε απαραίτητα π.χ., συγγενών που κρατάνε το παιδί, του σχολείου, κ.α.
Σε περίπτωση που χαθεί το παιδί σας και το βρείτε ή σας βρει, η αντίδραση σας δεν πρέπει να είναι αρνητική. Αποφύγετε να του φωνάξετε, να του επιρρίψετε ευθύνες, να το μαλώσετε, να το τιμωρήσετε. Πείτε του ότι ανησυχήσατε πολύ και εξηγήστε του ήρεμα χωρίς πανικό, ότι μακριά σας, θα μπορούσε να το έχει πάρει κάποιος.
