Από την πρώτη στιγμή που ένα βρέφος έρχεται στον κόσμο, αναπτύσσεται ένας ισχυρός δεσμός ανάμεσα σε εκείνο και στη μητέρα. Κι αυτό γιατί είναι εκείνη που καλύπτει -σχεδόν- κάθε του ανάγκη, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ψυχική ωρίμανση και συναισθηματική ανάπτυξη του μωρού.
Η μητέρα είναι εκείνη που ανταποκρίνεται στην ανάγκη του βρέφους για φαγητό. Εκείνη είναι που το κρατάει στην αγκαλιά της για να το καθησυχάσει, να το κοιμίσει, εκείνη του χαμογελά, του μιλάει, το χαϊδεύει.
Το βρέφος καταγράφει μέσα του κάθε τι που συμβαίνει, καθώς, σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη, σε ηλικία από 0-12 μηνών, μπορεί να αισθάνεται, να θυμάται και να καταλαβαίνει. Έτσι, αναπτύσσεται και δομείται μέσα από τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά της μητέρας του.
Γιατί είναι αναγκαία το χάδι και η αγκαλιά
Η δύναμη της αγκαλιάς είναι πολύ ισχυρή. Είναι ένας τρόπος να δώσετε στο μωρό σας απλόχερα την αγάπη που χρειάζεται. Η αγκαλιά είναι ένας τρόπος έκφρασης της αγάπης των γονιών προς το μωρό τους, ένα είδος σιωπηλής επικοινωνίας, μία σωματική επαφή που απομακρύνει συναισθήματα όπως φόβος, θλίψη, πόνος, μοναξιά.
Το βρέφος έχει ανάγκη την αγκαλιά τόσο της μητέρας, όσο και του πατέρα του, για πολλούς λόγους. Η αγκαλιά συμβάλει τόσο στη συναισθηματική, όσο και στη νοητική ανάπτυξη του βρέφους, ενώ έχει ευεργετική επίδραση στη σωματική και ψυχική υγεία του.
Το χάδι είναι εξίσου σημαντικό, καθώς μέσα από αυτό το βρέφος αποκτά την αίσθηση της ταυτότητας και σταδιακά καταλαβαίνει ότι δεν είναι ένα με τη μητέρα του και το περιβάλλον γύρω του.
Το χάδι και η αγκαλιά βοηθούν το βρέφος να συγκροτήσει την εικόνα του εαυτού του. Στην αρχή της ζωής του, ένα μωρό αισθάνεται σαν να είναι ένα με τα πρόσωπα και τα πράγματα γύρω του. Με τη μητέρα, τον πατέρα, τον φροντιστή του, τα παιχνίδια του, την ατμόσφαιρα που το περιβάλλει.
Ο δεσμός που αναπτύσσεται τόσο σωματικά όσο και ψυχικά με τη μητέρα, διαμορφώνει τις εμπειρίες και τις αισθήσεις του μωρού, αλλά και της ίδιας. Η σχέση αυτή πρέπει να είναι σταθερή τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο ζωής του μωρού. Όταν ο δεσμός αυτός διαταράσσεται, το βρέφος αισθάνεται αναστάτωση και φόβο, ενώ οι επιπτώσεις εμφανίζονται και μετέπειτα στην ενήλικη ζωή. Για παράδειγμα:
- Οι κρίσεις πανικού που μπορεί να εμφανίσει κάποιος στην ενήλικη ζωή, οφείλονται σε διαταραχές του δεσμού αυτού.
- Το αυξημένο άγχος θανάτου, οφείλεται στο άγχος του αποχωρισμού που βιώνει το βρέφος.
- Η στέρηση της παρουσίας της μητέρας δημιουργεί στο βρέφος αίσθημα έντονης έλλειψης, με αποτέλεσμα στην υπόλοιπη ζωή του να ψάχνει να γεμίσει αυτή τη στέρηση μέσα από συντρόφους, στους οποίους αναζητά τη φροντίδα που δεν πήρε τότε. Όταν, όμως, δεν πετυχαίνει να καλύψει αυτό το κενό μέσα από τις σχέσεις, απογοητεύεται και νιώθει θυμό.
- Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναζητούν υποκατάστατα για να αναπληρώσουν αυτή την αίσθηση φροντίδας που δεν βίωσαν τα πρώτα χρόνια ζωής τους, καταφεύγοντας σε εξαρτήσεις, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, κλπ.
