Πολλοί δάσκαλοι έρχονται αντιμέτωποι με παιδιά, που δεν μπορούν να καθίσουν για ώρα στο θρανίο τους, δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τη δασκάλα τους, μιλούν με τους συμμαθητές τους την ώρα του μαθήματος, διακόπτουν τη δασκάλα όταν μιλάει, δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες της τάξης.
Μία τέτοια συμπεριφορά, προβληματίζει και τους γονείς, οι οποίοι δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζουν με εκρήξεις και εκνευρισμό το παιδί. Αντιθέτως, θα πρέπει να ενθαρρύνουν και να ενισχύουν τη θετική επικοινωνία με το παιδί, ώστε εκείνο να γνωρίζει ότι μπορεί να μιλήσει στους γονείς του για ό,τι το απασχολεί και ότι θα μπορεί να λάβει βοήθεια.
Όταν οι γονείς νιώθουν σίγουροι ότι μπορούν να διαχειριστούν και να ελέγξουν το δικό τους άγχος και θυμό και ότι επιπλέον, έχουν καταφέρει να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του παιδιού, θα πρέπει να μιλήσουν με τη δασκάλα, ώστε να βρουν από κοινού λύσεις που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί να που δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στην τάξη;
- Ο δάσκαλος θα πρέπει να κάνει ξεκάθαρους τους κανόνες για το τι επιτρέπεται μέσα στην τάξη και ποιες συμπεριφορές θεωρούνται ανεπιθύμητες, και αυτά να υπενθυμίζονται συχνά.
- Βοηθάμε το παιδί να εκπαιδευτεί έτσι ώστε να σκέφτεται τι συνέπειες μπορεί να έχουν οι πράξεις του, πριν προβεί σε κάποια ενέργεια.
- Αν ένα παιδί σηκώνεται από την καρέκλα του και κινείται διαρκώς, μπορεί ο δάσκαλος να του δίνει τη δυνατότητα για κίνηση, αναθέτοντάς του να μοιράσει π.χ. κάποια φυλλάδια μέσα στην τάξη, ώστε να εκτονώνει αυτή την ανάγκη του.
- Τόσο οι γονείς, όσο και οι δάσκαλοι, θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι όταν ένα παιδί δυσκολεύεται να ολοκληρώσει τις εργασίες του, μπορεί να ανταπεξέλθει καλύτερα αν χωρίσουμε κάθε εργασία σε μικρότερα μέρη.
- Προκειμένου να βοηθήσουμε ένα παιδί να ακολουθεί τους κανόνες που ισχύουν στην τάξη, είναι να παίζουμε μαζί του παιχνίδια στα οποία πρέπει να περιμένει τη σειρά του.
- Τόσο οι γονείς, όσο και οι εκπαιδευτικοί, θα πρέπει να επαινούν το παιδί όταν συμμορφώνεται με τους κανόνες, ώστε να ενισχύουν τη θετική συμπεριφορά του.
- Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει δυνατότητες που, αν αναγνωριστούν από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, συμβάλλουν στην περαιτέρω ανάπτυξη του παιδιού.
