Τι σημαίνει «ζω με ενσυνειδητότητα» την εποχή του Covid-19; 

Με τον όρο ενσυνειδητότητα (mindfulness) αναφερόμαστε στην πρακτική όπου φέρουμε εσκεμμένα την επίγνωση στην παρούσα στιγμή, ώστε να μπορούμε να επιλέγουμε την ανταπόκρισή μας σε αυτό που συμβαίνει. 

Έχοντας την τύχη της γνωριμίας με υπέροχους ανθρώπους που αποτέλεσαν πραγματικά μια έμπνευση στον τρόπο που έζησαν ή ζουν με συνειδητότητα και που στη πλειοψηφία τους ήταν καθημερινοί άνθρωποι, θα ήθελα να αδράξω την ευκαιρία και να σημειώσω κάποια πράγμα που παρατήρησα και που βοηθούν στην κατανόηση της έννοιας του mindfulness.    

«Υιοθετώ μια ενσυνείδητη στάση ζωής» για αυτούς τους ανθρώπους σημαίνει:  

  • Ότι δέχονται τη φύση των πραγμάτων όπως έχει. Αυτό σημαίνει ότι δέχονται τη ρευστότητα, την παροδικότητα και τη μεταβλητότητα των πραγμάτων. Εξαιτίας αυτού, γνωρίζουν την πολυτιμότητα και ιερότητα της ίδιας της ζωής και απολαμβάνουν την κάθε στιγμή και την κάθε μέρα
  • Παρατηρούν το τι συμβαίνει στο μυαλό τους χωρίς επικριτική διάθεση. Δίνουν προσοχή σε ό,τι σκέψεις προκύπτουν στο μυαλό, αλλά είναι επίσης πρόθυμοι να αμφισβητήσουν τυχόν πεποιθήσεις που δεν τους εξυπηρετούν. Μέσω αυτού του είδους την αυτοπαρατήρηση, είναι σε θέση να βγουν «έξω από τον εαυτό» και να παρακολουθήσουν το ίδιο τους το μυαλό αντί να παρασυρθούν από τη δίνη του
  • Δίνουν προσοχή στο συναίσθημά τους και αποδέχονται αυτό που νιώθουν κάθε φορά πλήρως, με ακεραιότητα όπως λαμβάνει χώρα μέσα τους χωρίς αντίσταση και χωρίς να προσπαθούν να το ελέγξουν. Κατανοούν ότι όλοι ανεξαιρέτως θα αισθανθούμε μεγάλες συγκινήσεις, οργή, θλίψη, φόβο – και δεν προσπαθούν να αποφύγουν ή να αρνηθούν αυτά τα συναισθήματα. Αντιθέτως, τα αναγνωρίζουν όταν τους συμβαίνουν και όπως είναι. Γιατί κατανοούν ότι και τα δυσάρεστα συναισθήματα έρχονται και φεύγουν όπως ακριβώς και τα ευχάριστα. 
  • Με την ίδια έννοια, αποφεύγουν επίσης την υπερβολική προσκόλληση στα θετικά συναισθήματα. Κατανοούν ότι αυτό που μας φέρνει εσωτερική ειρήνη και γαλήνη, είναι στην πραγματικότητα το να είμαστε παρόντες στη στιγμή και να τη βιώνουμε όπως αυτή λαμβάνει χώρα - την ευχάριστη όπως και τη δυσάρεστη.
  • Μετατρέπουν κάθε απλή καθημερινή και οικιακή εργασία - όπως το μαγείρεμα, το καθάρισμα, τα ψώνια στο σούπερ μαρκετ, το ντους, το βούρτσισμα των δοντιών  – σε στιγμές ενσυνειδητότητας. Αντί να πλένουν, για παράδειγμα, απλά το σώμα τους, απολαμβάνουν την υφή του σφουγγαριού, το τυχόν άρωμα του σαπουνιού, την αίσθηση του νερού, την υφή της πετσέτας και έτσι ένα μπάνιο στην μπανιέρα του σπιτιού μεταμορφώνεται σε μια πρακτική ενσυνειδητότητας και τρυφερής εναγγαλίασης του εαυτού τους.    
  • Πραγματοποιούν ένα πράγμα τη φορά και με τον ενθουσιασμό του πρωτάρη. Εστιάζουν σε κάθε εργασία - από την πιο απλή - και την εκτελούν με πλήρη επίγνωση, ενώ πραγματοποιούν και τα σχετικά διαλείμματα πριν μεταβούν σε άλλο έργο είτε επαγγελματικό, είτε κοινωνικό, είτε προσωπικό. 
  • Εστιάζουν αποκλειστικά σε κάθε άνθρωπο που επικοινωνούν και είναι παρόντες ακούγοντας ειλικρινά, προσεχτικά και με ενσυναίσθηση, με αποτέλεσμα να είναι σαφώς πιο αποτελεσματικοί στην επικοινωνία τους το οποίο έχει φυσικά αντίκτυπο στην εργασία τους και στη συναναστροφή με τον κοινωνικό τους περίγυρο.
  • Κατανοούν ότι ακόμα και οι πιο εσωστρεφείς χρειάζονται κάποια αίσθηση σύνδεσης με άλλους ανθρώπους για την ψυχική αλλά και για τη σωματική τους υγεία, αντιλαμβανόμενοι τη σημαντικότητα της συλλογικότητας.
  • Εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους ανελλιπώς και εκτιμούν την καλοσύνη που εκφράζεται από άλλους ανθρώπους – από εκείνους που διακινδυνεύουν και τη ζωή τους ώστε να μπορούν οι ίδιοι να ζουν με ευμάρεια και ασφάλεια, μέχρι και τις πιο μικρές πράξεις αγαθοεργίας και έκφρασης ευγένειας.