Ο χορός είναι κίνηση, φαντασία, δημιουργία, ρυθμός, επανάσταση, ζωή. Απελευθερώνει το σώμα και την ψυχή, μας φέρνει πιο κοντά στην ευτυχία. Ο χορός μας βοηθάει να αποβάλλουμε την αρνητική ενέργεια, να εκτονωθούμε, να ξεφύγουμε, να διασκεδάσουμε. Είτε χορεύει κανείς ερασιτεχνικά, είτε διδάσκεται κλασικό μπαλέτο, ballroom χορούς ή παραδοσιακούς, μπορεί μέσα από το χορό να μάθει τις ικανότητες και τα όρια του, να χειρίζεται το σώμα του, να εκφράζει τα συναισθήματά του.
Ο χορός έχει τη δική του ημέρα, για να μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να υπάρχει στη ζωή μας κάθε ημέρα. Η Παγκόσμια Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO και γιορτάζεται στις 29 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης του δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου, χορογράφου και χορευτή Jean Georges Noverre (1727-1810).
Ο χορός ήταν μέρος της κουλτούρας πολλών λαών, σε πολλά μέρη του κόσμου, συνυφασμένος με πολλούς τομείς της ζωής, εδώ και αρκετές χιλιετίες. Στις αρχέγονες θρησκευτικές τελετές για τον εξευμενισμό των θεών, στην απόδοση τιμής στους νεκρούς, στη δουλειά, τη διασκέδαση, τη λατρεία, την ειρήνη και τον πόλεμο.
Όσον αφορά στην Ευρώπη, τα θεμέλια του χορού φαίνεται να έθεσαν οι αρχαίοι πολιτισμοί της Ελλάδας και της Ρώμης. Ειδικότερα για τον Ελλαδικό χώρο, με αφετηρία το Μινωικό πολιτισμό επηρεάζονται και οι κοινωνίες της ηπειρωτικής Ελλάδας, ενώ κατά τον 5ο π.Χ αιώνα, στην Αθήνα όπου ακμάζουν οι τέχνες, ο χορός κατέχει σημαντική θέση ανάμεσά τους. Κατά την ελληνική μυθολογία, τους ιερούς χορούς δίδαξε στους ανθρώπους η μητέρα του Δία, Ρέα. Ο χορός "ήταν δώρο των θεών και αποτελούσε αντανάκλαση της ουράνιας αρμονίας".
Πολύ αργότερα, στην περίοδο της Αναγέννησης και στην Ιταλία, γεννιέται το μπαλέτο, που αποτελεί την πιο διαδεδομένη μορφή χορού και τη βασική επιρροή των περισσότερων δυτικών χορών. Εκείνη την εποχή ο χορός αποτελούσε βασικό τρόπο ψυχαγωγίας των ευγενών και των αριστοκρατών. Αργότερα, διαδόθηκε στη Γαλλία και στη συνέχεια στη Ρωσία, που έδωσε στο μπαλέτο τη σημερινή του μορφή και ταυτότητα.
Η ιστορία του σύγχρονου χορού ξεκίνησε στην Αμερική στα τέλη του 1920 ως μία μορφή αντίδρασης στην αυστηρή δομή του μπαλέτου, με την Isadora Duncan να θέτει τα θεμέλιά του. Από το 1980 και μετά ο σύγχρονος χορός δέχτηκε επιρροές από την κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης και συνεχώς εξελίσσεται με νέα είδη.
