Τι κάνουμε όταν ένας μαθητής δεν διαβάζει

Όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος. Στην εκπαίδευση συμβαίνει το ίδιο και συχνά παρά τις καλές προθέσεις του μαθητή, πρακτικά δεν αποδίδει.

Έτσι ένας βαθμός λίγο κάτω ή λίγο πάνω από την βάση σε ένα τεστ μας οδηγεί στην μη επαρκή μελέτη. Εκκινώντας με δεδομένο πως ο μαθητής μου και θέλει και μπορεί, ας εξετάσουμε τι φταίει. Δηλαδή, τον τρόπο που διαβάζει.

Σε άλλους βοηθά η ποσότητα του χρόνου σε άλλους η ποιότητα. Το κοινότοπο «μα διάβαζα 3 ώρες για το επαναληπτικό τεστ Ιστορίας» είναι δυνατόν να αντιστοιχεί σε βαθμό 12; Κι όμως μπορεί!

Αν το παιδί είχε ανοιχτό βιβλίο ενώ προσπαθούσε να συγκεντρωθεί σε θορυβώδες περιβάλλον; Μήπως από τα 5 τελευταία κεφάλαια που είχαν για επανάληψη τα 3 δεν τα είχε μελετήσει καλά πριν;

Το ίδιο ισχύει και με το μίας ώρας επανάληψη με βαθμό 18! Δεν υπάρχει οπωσδήποτε ούτε αδικία ούτε αναντιστοιχία ούτε ανεξήγητο αποτέλεσμα. Απλώς, το δεν διαβάζει σημαίνει, δεν διαβάζει αποτελεσματικά. Οφείλω να λάβω υπόψιν πως κάποιος μαθητευόμενος χρειάζεται περισσότερο χρόνο αφομοίωσης, άλλος αποστηθίζει με μουσική υπόκρουση και ένας τρίτος μαθαίνει αναπαράγοντας με δυνατή φωνή την γνώση.

Σαφώς μαζί με τα εσωτερικά κίνητρα για διάβασμα συμβουλεύω να παρέχεται επιπρόσθετη ενδοσχολική ή εξωσχολική βοήθεια. Δεν έχω συναντήσει ως τώρα κανέναν που να του δόθηκε έξτρα παροχή για μόρφωση και να μην την είδε ως ευκαιρία για καλύτερη μελέτη.

Προσωπικά ως μαθήτρια και αργότερα φοιτήτρια δοκίμασα αρκετές μεθόδους διαβάσματος ώστε να βρω την καλύτερη για εμένα:

  • διάβασμα σε απόλυτη ησυχία
  • μελέτη στη φύση
  • βάζοντας άλλο άτομο να μου κάνει ερωτήσεις
  • κάνοντας διαλείμματα ανά ώρα
  • γράφοντας ό,τι ήθελα να θυμάμαι πολύ καλά

Όλα τα βρήκα καλά, αλλά κυρίως μου ταίριαξε η γραπτή αναπαραγωγή της γνώσης και αυτό που οπωσδήποτε με βοήθησε ήταν η προσπάθειά μου να κάνω κάποιον να κατανοήσει αυτό που είχα διαβάσει. Ακόμα καλύτερα κατανοούσα τι κατέχω και τι όχι, όταν αυτός ο κάποιος μου έκανε επιπλέον ερωτήσεις.

Ας δοκιμάσει, λοιπόν, κάθε μαθήτρια και κάθε μαθητής κάτι από τα παραπάνω και γιατί όχι και δύο ταυτόχρονα. Αν σκεφτεί και νέο τρόπο, τον δοκιμάσει και επιτύχει, ακόμη καλύτερα. Ας κάνουμε κι εμείς τον καθένα τους ξεχωριστά και όλους μαζί ταυτόχρονα, να βιώσουν ουσιαστικά όσο γίνεται τα λεγόμενά μας. Συνεπικουρικά μπορεί ο κάθε εκπαιδευόμενος να αριστεύσει. Και το «αριστεύειν» ορισμένες φορές δεν σχετίζεται με τον ίδιο τον βαθμό καθεαυτόν, αλλά μ’ αυτό που θα τον κάνει να πάει τις γνώσεις του ένα βήμα παρακάτω!

Πηγή: legacylegatou.gr

Ένα άρθρο για: