23 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

"Το διάβασμα είναι όπως η τροφή και το νερό. Το πνεύμα που δεν διαβάζει χάνει βάρος, όπως ένα σώμα που δεν τρώει", είχε πει ο Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ, και ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει…

Τα βιβλία αποτελούν ένα παράθυρο στον κόσμο. Προσφέρουν γνώση, σε ταξιδεύουν μέσα από ιστορίες αληθινές ή φανταστικές, σε βοηθούν να αισθανθείς και να βιώσεις, αποτελούν τροφή για το μυαλό και την ψυχή, σε χαλαρώνουν, σε συγκινούν, σε κάνουν να γελάσεις, σου κρατούν συντροφιά.

Η ανάγνωση μοιάζει με μια σιωπηρή συνομιλία. Έχει δε, πολλές μεταφράσεις, καθώς κάθε αναγνώστης αντιλαμβάνεται διαφορετικά το ίδιο βιβλίο. Η αγάπη για το βιβλίο είναι γνώση και γνώση χαρίζει αυτοπεποίθηση και ασφάλεια.


Για την ιστορία του βιβλίου και πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Ιωάννης Γουτεμβέργιος (Γερμανός σιδηρουργός, χρυσοχόος, τυπογράφος και εκδότης) ήταν εκείνος που το 1434 έκανε τα πρώτα δειλά βήματα στον τομέα της τυπογραφίας και πέτυχε τελικά το 1455 να εκτυπώσει το πρώτο ολοκληρωμένο βιβλίο, τη Βίβλο των 45 γραμμών στα λατινικά σε 180 αντίτυπα. Και όπως εύστοχα είχε πει δύο αιώνες αργότερα ο γερμανός φιλόσοφος Άρθουρ Σόπεναουερ, "χωρίς βιβλία, η ανάπτυξη του πολιτισμού θα ήταν ανέφικτη".

Η Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου καθιερώθηκε από την Unesco, καθώς στις 23 Απριλίου 1616 έφυγαν από τη ζωή οι δύο μεγάλοι εκπρόσωποι των γραμμάτων, ο άγγλος δραματουργός Γουίλιαμ Σέξπιρ και ο ισπανός συγγραφέας του Μιγκέλ Ντε Θερβάντες. Σκοπός του θεσμού είναι η προώθηση και η προβολή της ανάγνωσης και ταυτόχρονα η προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων.

Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μυρσίνη Ζορμπά, τονίζει μεταξύ άλλων στο μήνυμά της: "Πρέπει να ξαναπιστέψουμε ότι το βιβλίο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Με άλλους τρόπους ίσως από αυτούς που συνέβη παλαιότερα. Αυτούς τους νέους τρόπους χρειάζεται να ανακαλύψουμε με όραμα, συνεργασία, οργάνωση και μέθοδο. Κανείς, ωστόσο, δεν μπορεί να φανταστεί ένα μέλλον χωρίς βιβλία και ανάγνωση. Χρειάζεται να επανανοηματοδοτήσουμε το χώρο του βιβλίου ως έναν χώρο συνάντησης, διακίνησης ιδεών και συναισθημάτων. Να σκεφτούμε τον ρόλο των βιβλιοθηκών, των κοινοτήτων ανάγνωσης, το ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης και των περιφερειών. Να σκεφτούμε τις ανισότητες ως προς την πρόσβαση στο βιβλίο, τα εμπόδια που υπάρχουν και τους τρόπους να τα υπερβούμε, ιδιαίτερα αναφορικά με τις νεότερες ηλικίες".