Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τα παιδικά ατυχήματα στο σχολείο

Photo credits: freepik.com  

Τα μικρά παιδιά είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στα ατυχήματα, καθώς από τη φύση τους είναι περιέργεια και δεν έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του κινδύνου. Τα περισσότερα παιδικά ατυχήματα συμβαίνουν στο χώρο του σχολείου, όπου τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους.

Είναι σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά από μικρή ηλικία να προστατεύουν τον εαυτό τους.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε και να εφαρμόζουμε ως γονείς; 

Ας μην ξεχνάμε, ότι τα παιδιά μαθαίνουν παρατηρώντας, για αυτό πρέπει να τους δίνουμε το καλό παράδειγμα, ακολουθώντας πρώτοι εμείς τους κανόνες της σωστής οδικής συμπεριφοράς.

Στο δρόμο για το σχολείο
Από την προσχολική ηλικία, μαθαίνουμε στα παιδιά μας τη σωστή οδική συμπεριφορά. Ωστόσο, επειδή τα παιδιά κάτω των 8 ετών δεν έχουν την απαιτούμενη ωριμότητα να εφαρμόζουν όσα έχουν μάθει, πρέπει να συνοδεύονται πάντα από έναν ενήλικα από και προς το σχολείο ή τη στάση του σχολικού λεωφορείου.

  • Κρατάμε πάντα τα μικρά παιδιά από το χέρι και τα έχουμε από τη μέσα πλευρά του πεζοδρομίου.  .
  • Εφόσον πηγαίνουμε τα παιδιά στο σχολείο με το αυτοκίνητο, πρέπει να κάθονται πάντα στο πίσω κάθισμα, δεμένα με τον σωστό τρόπο.
  • Μαθαίνουμε στα παιδιά να μπαίνουν και να βγαίνουν από το αυτοκίνητο πάντα από την πλευρά του πεζοδρομίου.
  • Εξηγούμε στα παιδιά ότι δεν πρέπει να βγάζουν το κεφάλι τους έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου γιατί υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος. 

Τα ίδια ισχύουν και για την περίπτωση που τα παιδιά κινούνται με σχολικό λεωφορείο.     

Τα παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο με τα πόδια, πρέπει να φορούν ανοιχτόχρωμα ρούχα ή ρούχα με ένθετο ανακλαστικό υλικό, για να διακρίνονται από τους διερχόμενους οδηγούς, ειδικότερα το βράδυ.
     
Στην έξοδο όλων των σχολείων, πρέπει να υπάρχει προστατευτικό κιγκλίδωμα, ώστε τα παιδιά να μη μπορούν να βγουν απευθείας στο δρόμο. Ο σχολικός τροχονόμος διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των παιδικών ατυχημάτων, καθώς αρμοδιότητά του είναι η ρύθμιση της κυκλοφορίας στους γύρω από το σχολείο δρόμους κατά την προσέλευση και αποχώρηση των μαθητών, με στόχο της ασφαλή διέλευσή τους. Είναι σημαντικό να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι πρέπει να συμμορφώνονται με τις υποδείξεις του και να ακολουθούν τις οδηγίες του.

Photo credits: freepik.com 
Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τα παιδικά ατυχήματα στο σχολείο
Στο χώρο του σχολείου  
Όλα τα σχολεία πρέπει να ελέγχουν τακτικά τις εγκαταστάσεις τους, ώστε να είναι ασφαλείς για τα παιδιά που στεγάζουν. Σε αυτό μπορούν να βοηθήσουν και οι γονείς των μαθητών με σωστές παρατηρήσεις και εποικοδομητικές προτάσεις. Θα πρέπει, επίσης, να μην υπάρχουν στους χώρους του σχολείου σκουριασμένα ή αιχμηρά αντικείμενα, όπου μπορεί να χτυπήσουν τα παιδιά. Την ώρα του διαλείμματος πρέπει πάντα να είναι παρόντες κάποιοι υπεύθυνοι.

Αν το σχολείο διαθέτει παιδική χαρά ή γυμναστήριο, πρέπει να γίνεται συνεχής έλεγχος, ώστε ο εξοπλισμός (κούνιες, τσουλήθρες, μονόζυγα, μπασκέτες) και ο γύρω χώρος, να πληρούν τους κανόνες ασφαλείας. Πρέπει επίσης, τα παιδιά να ενημερώνονται για το σωστό τρόπο χρήσης του.

Αν το σχολείο διαθέτει χημείο, θα πρέπει να παραμένει κλειστό εκτός από τις ώρες του μαθήματος που υπάρχει υπεύθυνος εκπαιδευτικός.
     
Η ύπαρξη συστήματος πυρασφάλειας είναι απαραίτητο να υπάρχει σε κάθε σχολείο. Επιπλέον, θα πρέπει κάθε χρόνο να γίνεται άσκηση ασφαλούς εγκατάλειψης του κτιρίου σε περίπτωση φωτιάς.
     
Σε περίπτωση σεισμού υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος, όχι μόνο λόγω της σεισμικής δόνησης αλλά και του πανικού που δημιουργείται. Για την προσπάθεια ελέγχου μίας τέτοιας κατάστασης είναι η πραγματοποίηση σε τακτά χρονικά διαστήματα ασκήσεων σεισμού.
    
Κάθε σχολείο πρέπει να διαθέτει πλήρες φαρμακείο για την παροχή  Α΄ Bοηθειών, με κάποιον υπεύθυνο για αυτό. Oι γονείς πρέπει να ενημερώνουν το ιατρείο του σχολείου εάν το παιδί τους έχει κάποια αλλεργία.

Πώς θα αντιμετωπίσουμε τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα των παιδών

Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται την ώρα του διαλλείματος, ενώ σημαντικό είναι και το ποσοστό αυτών που συμβαίνουν μέσα στην τάξη. Τα λιγότερα συμβαίνουν στη διάρκεια του μαθήματος της γυμναστικής.

Οι πτώσεις από ύψος κατέχουν την πρωτιά μεταξύ των σχολικών ατυχημάτων και οι πιο πολλές συμβαίνουν στο προαύλιο του σχολείου. Ακολουθούν τα χτυπήματα και τα κοψίματα. Τα παιδιά του Δημοτικού τραυματίζονται κυρίως στο κεφάλι και το πρόσωπο, ενώ παιδιά του Γυμνασίου παθαίνουν κυρίως διαστρέμματα και κατάγματα.

Τι κάνουμε σε περίπτωση ατυχήματος;

Πνιγμονή από ξένο σώμα σε παιδιά: Ενθαρρύνουμε το παιδί να βήξει δυνατά. Αν το παιδί δεν αναπνέει ή αν το ξένο σώμα δεν απομακρυνθεί με τον τρόπο αυτό, τότε το βοηθάμε να σκύψει και το χτυπάμε με την παλάμη μας πέντε φορές ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Αν και αυτή η μέθοδος αποβεί άκαρπη, τότε εφαρμόζουμε πέντε κοιλιακές συμπιέσεις. Αν χάσει τις αισθήσεις του, εφαρμόζουμε ΚΑΡΠΑ για παιδιά (30 καρδιακές συμπιέσεις, 2 εμφυσήσεις).

Διάστρεμμα: Τοποθετούμε ψυχρά επιθέματα για 10-20 λεπτά, δένουμε την περιοχή με ελαστικό επίδεσμο, ανυψώνουμε το τραυματισμένο μέλος και βοηθάμε το θύμα να ξεκουραστεί.

Εξάρθρημα: Τοποθετούμε ψυχρά επιθέματα για 10-15 λεπτά, ακινητοποιούμε την άρθρωση με νάρθηκα, τοποθετούμε το μέλος σε αναπαυτική θέση και συνοδεύουμε το θύμα στο νοσοκομείο. Δεν επιχειρούμε την ανάταξη της άρθρωσης μόνοι μας!

Κάταγμα: Τα κατάγματα στα σχολεία συνήθως είναι είτε στα άνω είτε στα κάτω άκρα. Στην περίπτωση αυτή ακινητοποιούμε πλήρως το τραυματισμένο άκρο με νάρθηκα, σανίδα ή χοντρό χαρτόνι, ανυψώνουμε το μέλος και οδηγούμε απευθείας το παιδί στο νοσοκομείο.

Τραυματισμός σπονδυλικής στήλης: Στην περίπτωση αυτή είναι λίγα αυτά που μπορούμε να κάνουμε, καθώς το θύμα πρέπει να μετακινηθεί με συγκεκριμένο τρόπο από εξειδικευμένο προσωπικό για να μεταβεί στο νοσοκομείο, αλλιώς μπορεί να προξενήσουμε ανεπανόρθωτες βλάβες. Βεβαιωνόμαστε ότι είναι ανοιχτός ο αεραγωγός και ακινητοποιούμε πλήρως τον αυχένα και το κεφάλι του θύματος. Στη συνέχεια ελέγχουμε για κάποια εξωτερική αιμορραγία και προστατεύουμε το θύμα από την υποθερμία. Τέλος, τηλεφωνούμε αμέσως στο 166 ή στο 112.

Εξωτερική αιμορραγία: Πιέζουμε με ένα επίθεμα την πληγή. Αν ματώσει το επίθεμα, τοποθετούμε δεύτερο από πάνω και δένουμε με επίδεσμο. Δεν αφαιρούμε το προηγούμενο. Αν ματώσει ξανά, τοποθετούμε και πάλι επίθεμα και επίδεσμο. Αν πάλι παρατηρούμε αιμορραγία, εφαρμόζουμε ίσχαιμο περίδεση. Δεν αφαιρούμε ποτέ
κάτι από αυτά που έχουμε χρησιμοποιήσει.

Ρινορραγία: Παρότι οι οδηγίες για τη σωστή αντιμετώπιση μιας ματωμένης μύτης έχουν αλλάξει εδώ και πολλά χρόνια, δυστυχώς συχνά στα σχολεία εξακολουθεί να εφαρμόζεται η λανθασμένη οδηγία του «κάνε το κεφάλι σου προς τα πίσω» αντί της ορθής «γύρε το κεφάλι προς τα εμπρός». Στη συνέχεια, το θύμα πιέζει τα ρουθούνια του για 10-15 λεπτά. Παρακινούμε το παιδί να φτύνει το αίμα που μπορεί να νιώθει στο στόμα του, για να μην προκληθεί εμετός. Μεταφέρουμε στο νοσοκομείο μόνο αν η ρινορραγία επιμένει (μπορεί να είναι ένδειξη άλλου τραύματος στο εσωτερικό του κεφαλιού).

Περιποίηση τραύματος: Πλένουμε την πληγή με ορό ή καθαρό νερό χρησιμοποιώντας μια γάζα για να απομακρύνουμε τυχόν ακαθαρσίες. Αν μέσα στην πληγή υπάρχει ξένο σώμα που δεν μπορούμε να απομακρύνουμε, μεταφέρουμε το θύμα στο νοσοκομείο. Αν υπάρχει αιμορραγία, πιέζουμε με τη γάζα για 10-15 λεπτά. Στη συνέχεια, βάζουμε αντισηπτική ουσία, καλύπτουμε με καθαρή γάζα (όχι βαμβάκι, γιατί αφήνει ίνες στην πληγή) και δένουμε με λευκοπλάστ. Επικοινωνούμε με τους γονείς του παιδιού και ενημερωνόμαστε για το αν το παιδί έχει κάνει αντιτετανικό εμβόλιο. Τους [20] ενημερώνουμε ότι αν το παιδί παρουσιάσει φλόγωση, πόνο, κοκκίνισμα ή πρήξιμο στην πληγή, τότε θα πρέπει να το μεταφέρουν σε ιατρό, γιατί η πληγή θα έχει μολυνθεί και θα απαιτείται η χορήγηση αντιβίωσης.

Αναφυλαξία (αλλεργικό σοκ): Καλούμε άμεσα το 166 ή το 112 και χαλαρώνουμε τα ρούχα του παιδιού. Δυστυχώς τα σχολεία δεν οφείλουν να είναι εξοπλισμένα με ένεση αδρεναλίνης, ούτε οι εκπαιδευτικοί μπορούν να χορηγήσουν φαρμακευτική ουσία. Αν το παιδί χάσει τις αισθήσεις του, το φέρνουμε σε θέση ασφαλείας ή αν δεν αναπνέει, εφαρμόζουμε ΚΑΡΠΑ.

Ξένο σώμα στο μάτι: Ξεπλένουμε το μάτι του παιδιού με άφθονο νερό. Αν το ξένο σώμα είναι πάνω στο μάτι, δεν το αφαιρούμε και ζητάμε ιατρική βοήθεια. Αν βρίσκεται στο βλέφαρο, αφαιρούμε προσεκτικά με μια μπατονέτα. Σε περίπτωση που δεν αφαιρεθεί ή που έχουμε διαταραχές στην όραση του παιδιού, αναζητούμε και πάλι ιατρική βοήθεια.

Ξένο σώμα στη μύτη: Βοηθάμε το παιδί να φυσήξει από τη μύτη, κλείνοντας του το άλλο ρουθούνι. Αν δεν καταφέρει να απομακρύνει το ξένο σώμα, τότε επιχειρούμε εμείς με ένα τσιμπιδάκι. Αν ούτε εμείς τα καταφέρουμε, αναζητούμε ιατρική βοήθεια.

Ξένο σώμα στο αυτί: Γυρνάμε το κεφάλι του παιδιού προς το πλάι και τραβάμε τον λοβό του αυτιού, μήπως πέσει το ξένο σώμα. Αν πρόκειται για έντομο, τότε γυρνάμε το κεφάλι του παιδιού από την πλευρά του συγκεκριμένου αφτιού προς τα πάνω. Αν δεν απομακρυνθεί έτσι το ξένο σώμα, επιχειρούμε εμείς με τσιμπιδάκι προσέχοντας να μην το σπρώξουμε προς τα μέσα. Αν ούτε εμείς τα καταφέρουμε, αναζητούμε ιατρική φροντίδα. [22]

Ξένο σώμα στο δέρμα: Καθαρίζουμε καλά την περιοχή και αφαιρούμε το ξένο σώμα με απολυμασμένο με οινόπνευμα τσιμπιδάκι. Αν το ξένο σώμα έχει εισχωρήσει κάτω από το δέρμα, τότε το σκίζουμε με μια απολυμασμένη με οινόπνευμα βελόνα, το πιάνουμε με το τσιμπιδάκι, πιέζουμε και καθαρίζουμε την περιοχή και βάζουμε αντιβιοτική αλοιφή. Αναζητούμε ιατρική βοήθεια αν δεν καταφέρουμε να το απομακρύνουμε ή αν η πληγή είναι σοβαρή. Δεν αφαιρούμε το ξένο σώμα, αν έχουμε αιμορραγία, καθώς δρα σαν «σφήνα». Δεν πιέζουμε το ξένο σώμα. Μπορεί να χρειαστεί και αντιτετανικός ορός.

Δάγκωμα – Τσίμπημα:
Από θηλαστικά: Ακολουθούμε τα παραπάνω βήματα προσθέτοντας την αντισηψία και ενημερώνουμε τους γονείς/τους γιατρούς για τα χαρακτηριστικά του θηλαστικού που δάγκωσε το παιδί (π.χ. ήταν επιθετικό, είχε σιελόρροια;) ώστε να του χορηγηθεί αντιτετανικός ορός σε νοσοκομείο.
Από φίδι: Ακολουθούμε τα παραπάνω βήματα και μόνο, αφού καθησυχάσουμε το παιδί και ανυψώσει το δαγκωμένο μέλος του πάνω από το ύψος της καρδιάς.Διακομιδή του παιδιού σε νοσοκομείο άμεσα.
Από μέλισσα/σφήκα: Συχνό φαινόμενο μετά την άνοιξη στα ελληνικά σχολεία. Αφαιρούμε το κεντρί, τοποθετούμε ψυχρό επίθεμα και εφαρμόζουμε αντιισταμινική αλοιφή. Αναζητούμε άμεσα ιατρική βοήθεια σε περίπτωση αναφυλακτικού σοκ.

Πηγή: diasostesrodou.gr 

Ένα άρθρο για: