Ως υπογονιμότητα ορίζεται η αδυναμία επίτευξης εγκυμοσύνης μετά από 12 μήνες ελεύθερης, συστηματικής σεξουαλικής επαφής. Ένα ποσοστό 40% των περιπτώσεων ευθύνεται αποκλειστικά στην ανδρική υπογονιμότητα.
Στις αναπτυγμένες χώρες, ένα στα τρία ζευγάρια ηλικίας άνω των 30 ετών, αντιμετωπίζει πρόβλημα υπογονιμότητας. Η γυναικεία υπογονιμότητα ευθύνεται σε ένα ποσοστό 40%. Στο 20% των περιπτώσεων ευθύνονται από κοινού ο γυναικείος και ο ανδρικός παράγοντας.
Η ανδρική γονιμότητα εξαρτάται από τη σωστή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος του άνδρα. Ο ρόλος του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος είναι η παραγωγή και αποθήκευση ικανού αριθμού υγειών σπερματοζωαρίων, καθώς και η επιτυχής μεταφορά τους έξω από το σώμα.
Η ποιότητα του σπέρματος είναι, επίσης, βασικός παράγοντας για την επίτευξη μιας εγκυμοσύνης. Για να εκτιμηθεί η ποιότητα, γίνεται μία απλή εξέταση, το σπερμοδιάγραμμα, με λήψη εκσπερματίσματος, ώστε να αξιολογηθούν διάφορες παράμετροι που σχετίζονται με τη γονιμότητα του άνδρα. Όταν το σπερμοδιάγραμμα του άνδρα δεν είναι φυσιολογικό, μιλάμε για ανδρική υπογονιμότητα.
Σπερμοδιάγραμμα που έχει όγκο σπέρματος πάνω από 2ml, αριθμό σπερματοζωαρίων >15 εκατομμύρια ανά ml, συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων πάνω από 40 εκατομμύρια, κινητικότητα >32% και μορφολογία φυσιολογικών σπερματοζωαρίων > 4%, θεωρείται φυσιολογικό. Όταν στο σπερμοδιάγραμμα δεν ανευρίσκονται σπερματοζωάρια, τότε χρησιμοποιείται ο όρος αζωοσπερμία. Τα αίτια της αζωοσπερμίας διακρίνονται σε αποφρακτικά και σε μη αποφρακτικά.
Στην αποφρακτική αζωοσπερμία, τα σπερματοζωάρια παράγονται κανονικά στους όρχεις, όμως δεν εξέρχονται από την ουρήθρα είτε λόγω κάποιας απόφραξης της οδού που διανύουν, είτε λόγω γενετικής ανωμαλίας, κατά την οποία ο σπερματικός πόρος δεν υπάρχει.
Στη μη αποφρακτική αζωοσπερμία δεν παράγονται σπερματοζωάρια, γεγονός που μπορεί να οφείλεται σε διάφορες χρωμοσωμικές ανωμαλίες και σύνδρομα ή σε επίκτητες καταστάσεις, όπως τραύμα, συστροφή όρχεως, νεοπλάσματα, φαρμακευτικές ουσίες, εξωτερική ακτινοβολία, τοξικές ουσίες.
Η λεπτομερής λήψη του ιστορικού, η κλινική εξέταση, ο εργαστηριακός και απεικονιστικός έλεγχος αποκαλύπτουν τη φύση και την αιτία που προκαλεί διαταραχές στην ποιότητα του σπέρματος. Κάποιες φορές ωστόσο, ο έλεγχος δεν αποκαλύπτει συγκεκριμένο επιβαρυντικό παράγοντα, γεγονός που καλείται «ιδιοπαθής ανδρική υπογονιμότητα».
Οι θεραπευτικές επιλογές που προσφέρονται στις μέρες μας στον υπογόνιμο άνδρα είναι πολλές και σε πολλαπλά επίπεδα, γεγονός που καθιστά τη θέληση ενός ζευγαριού να αποκτήσει το δικό του παιδί στόχο ρεαλιστικό και εφικτό.
Αναζήτηση
